گشته به ماه رخ عیان اشک دو دیدۀ علی           بوی جـدائی آیـد از رنگ پـریـدۀ عـلی

دل شده چاه کوفه و گشته به دیده ام عیان           صورت خـون گرفته و قدّ خمیدۀ عـلی

یاد ز تربتش کـنم گریه به غـربتش کنم           می چکـد ازدو دیده ام خـون چکیدۀ علی

اشک و سکوت زینبش  حمل جنازه در شبش           خـاطره ای ز غـربـت یار شـهیـدۀ علی

ناله به چـاه می زند شعـله به ماه می زند           نیـمه شـب از درون دل آه کشـیدۀ علی

وجه خداست  لاله گون چشم حسین پُر ز خون           اشک حسن  چکیده بر فرق دریدۀ علی

شـدّت قـهر را ببین پستی دهـر را ببین           فاطمه را عـدو زنـد پیش دو دیـدۀ علی

زهر رسیده بر دلش شیر دهد به قاتلش           بوده به خصم، دوستی مکتب و ایدۀ علی

فاطمۀ شـهیده کو تا نگـرد که همچو او           خـم شـده سرو قامت دخت رشیدۀ علی

سوز کلام «میثمش» بوده ز آتش غـمش           نـالـۀ اوسـت از دل درد کـشـیـدۀ عـلـی